top of page
  • Foto van schrijverEerbetoon

Zo lang mogelijk samen...

Recent kwam er een melding waarbij de overledene tijdens haar vakantie in het buitenland was overleden. Dat maakte een week die al heel moeilijk is voor nabestaanden, nog lastiger. Naast de schok en het verdriet, speelt dan ook de onzekerheid over wanneer je dierbare naar Nederland kan worden terug vervoerd. En of je dierbare wel goed wordt verzorgd en begeleid. En als uitvaartbegeleider krijg je van de reisverzekering het advies pas zaken te regelen en vast te leggen wanneer de overledene terug is uit het buitenland. Kortom, veel extra onzekerheid.


Met de familie heb ik hier in Nederland al wel zaken voorbereid, van alles ‘onder voorbehoud’ in de steigers gezet. Wanneer de overledene dan thuis zou zijn, kon alles snel in gang worden gezet. Omdat de familie de eerste dagen zo gescheiden was van hun overleden dierbare, opperde ik hen om op de dag van de uitvaart niet in een traditionele rouwstoet te rijden, maar met de uitvaartbus. In zo’n bus reist de overledene in het midden van de familie mee. Ik kon mij zo voorstellen dat dit een welkome tegenhanger was voor de eerste dagen waarin ze zover van elkaar gescheiden waren. De familie was meteen enthousiast.


'Ze zou dit prachtig gevonden hebben'


Op de dag van de uitvaart was het prachtig. Het klopte helemaal. Na een prachtige dienst en een hartverwarmend samenzijn, werd de overledene in de bus geplaatst. De familie zat om haar heen, herinneringen werden opgehaald terwijl ze haar begeleidden richting de begraafplaats. ‘Ze zou dit prachtig gevonden hebben’ hoorde ik een van de familieleden zeggen. Geen rouwstoet-stress, maar een rustige, liefdevolle en gezamenlijke begeleiding tot aan het einde toe.


De uitvaartbus is in verschillende maten in te zetten. Voor een klein gezelschap tot 8 personen, tot maximaal een gezelschap van 26 personen naast de overledene. En dan kan de uitvaartbegeleider ook nog mee. Nieuwsgierig geworden? Kijk hier maar eens, of hier.

Karin Horsting


bottom of page